Bursaspor'un birkaç haftalık inanılmaz değişimi ders olarak okutulmalı. Futbol aslında iletişim sanatının en ustaca sergilene bileceğini ortaya koyan sektör.

Bu püf noktasını çözen teknik adam, yönetici ve futbolcular kariyerlerine başarıyla devam ediyorlar.

Bursaspor'da Daum sonrası olanlarda tam olarak bu bahsettim konuya açık bir örnek.

İrfan Buz saha kenarındaki vücut dilinde ne kadar samimi olduğunu antrenmanlarda ve özel toplantılarda göstermiş ki oyuncularının ona inancı tam. Gol atan ona koşuyor. En azından hocalarını mahçup etmemek için sahada varlık gösteriyorlar.

İrfan hocaya koşmaktan bile aciz bir takımdan hücumcu, kazanmayı isteyen kazanamasa bile arayan, ısıran bir takım yarattığı için ne kadar teşekkür etsek azdır. Daha önce yazmıştım kendisi bizim Jürgen Kloopumuz sadece tavır olarak da değil ha taktik olarak da futbola bakış açısı olarak da.

Bir kere Bursa ile uyuşuyor. Yeşil Beyazlı taraftarlar nasıl görmek istiyorsa o hale getiriyor Bursaspor'u çünkü kendi doğrusuda bu... "Bir takım maç kaybedebilir ama mücadeleden ve kazanma azminden bir şey kaybetmemeli" mantığını oda seviyor. Yeni şeyleri denemekten korkmuyor. Ters ayaklı kanatlar oynatıyor. Yerinde oyundan kopmayacak ya da geri çekilmeyecek sadece güçlendirecek değişiklikler yapıyor. Sivas maçında defans hataları evlere şenlikti. Forvet hattında 4 gol olmasına karşın bazı aksilikler olmadı mı? Oldu. Fakat İrfan Kloop öyle bir takım yarattı ki kısa zamanda bütün hatalara rağmen herkesi mutlu etti. Bazı şeyler anlaşıldı ki tecrübe değil iletişim ve iyi niyet gerektirir. Bu da herkese ders olmalı.

Ayrıca Sivasspor'u da kutlamak gerek. Bu sezon Carlos ile bambaşka hale bürünen Kırmızı Beyazlılar güzel futbol oynamaya özen gösterdiler. Bursaspor'un da isteği buydu. Alınan her sonuç kimseyi üzmezdi üzmedi çünkü maç ligin mantık kalitesinin çok üstündeydi. Bu da ayrı bir ders konusu...