Artık yeter...
Bu kadar değişken bir performans grafiğine sahip Bursaspor'u izlemek istemiyorum.
Dünyanın her yerinde taraftarlar takımlarından her hafta galibiyet beklemezler ama onları utandırmayacak oyun oynamalarını, yani kısacası güvenmek isterler. Ben artık Bursaspor'a güvenemiyorum.

İpiyle kuyuya inilmeyen bir takım yaratan Daum'a zaten inancım hiç olmadı.
Aldatıcı bir iki sonuçtan sonra ilk yarıdaki o karanlık günlere geri döndük.
Bursaspor; maçın başında oynadığı oyunu, en azından 65 dakikalık bölüme yaysaydı, galibiyeti farklı kazanmaması için önünde hiç bir engel yoktu.
Antalyaspor defansının orta ikilisini futboldan nefret ettiren Fernandao, Sestak ve büyük destekçileri Belluschi, farkı getirmeye yeter performansları ile bütün işi çözerlerdi.
Bursaspor ne yaptı? Golü buldu, maçın üstüne yatmaya çalıştı. (Klasik Daum tavrı ile)
Fakat kulübede Daum faktörü var, tecrübesinden şüphemiz olmayan Alman çalıştırıcı, Bursaspor kültürünü öğrenemeden gidecek bu takımdan. Yeşil Beyazlı taraftarlar iyi futbol bekler, ısıran takım ister, galibiyet sonraki seçenektir her daim...
Ama anlamıyor Alman, anlamak istemiyor.

Bir diğer sorun da; rakip takım, ligin artık kurdu olmuş oyuncularını sahaya sürüp sonuç ararken, Alman ne yapıyor? Kuzuyu kurda emanet edip Taşkın'ı oyuna alıyor.
Bu mu sizin tecrübeniz sevgili Alman...

Tabi bir diğer unsur da maçın hakemi, rüzgarın da etkisiyle sertleşen oyuna hiç ağırlığını koyamadığı gibi verdiği, vermediği kararlarla zaten saç baş yoldurmuştu. Son skandal hareketiyle ipi kopardı. Türk hakemliğinden ne kadar nefret etsek az...

Bir şey daha... Yeşil Beyazlı taraftarlar bir futbolcuyu, bir hocayı sevmezsse zorlamanın anlamı yok. Kazım sevilmiyor, istenmiyor.
Huzursuzluğun mimarı görülüyor. Fakat maç oynanırken yapılan tepki de yakışmıyor.
Bursaspor girdiği havadan çabuk çıktı, ligde artık yok. Kupa bari bizi ayakta tutsun...