Şampiyon takımın şampiyon hocası Bursaspor'dan ayrılmaya karar verdi... Şehirde onu seven de, sevmeyen de bu karardan etkilendi. Çünkü bu ayrılığa herkes hazırlıksız yakalanmıştı. Peki yerine kim gelecekti? Bir sürü aday ortaya atıldı, bunların çoğu yabancı hocalardı ve zaten yerli adayları görmezden geliyordu herkes. Bu arada Türkiye'nin yakından tanıdığı, medyatik bir insan daha vardı adaylar arasında. O sıralar başka bir takımın başındaydı ve adı Hikmet Karaman'dı.

İki kulüp arasında resmi sitelerden yapılan açıklamalar ve bu açıklamalardaki restleşmeler vs. derken bu işin olmayacağına emindik fakat Bursaspor Resmi İnternet Sitesi'nde duyuruldu: "Hikmet Karaman Bursaspor'un yeni teknik direktörü" Başta bu duruma tepkili olanların içerisinde ben de vardım. Önyargılarım o kadar fazlaydı ki... Tabi bunların önyargılarım olduğunu da kabul etmiyorum o zaman. Sebepleri onun futbol bilgisi değil, ya da aldığı kupalar değil, futbolcularla olan yüksek iletişimi, taktik bilgisi değil; Bursaspor'un başında bir lider olup olamayacağı ile ilgili idi. Çalıştırdığı ondan fazla takım, mimikleri ve bunlardan ötürü benzettiğimiz kişiler, spor camiasında olan renkli kişiliği, sosyal medyada yayınladığı resimler ve daha birçok 'futbol dışı' neden...

Takımla çıktığı ilk maç Karabük maçıydı ve o zamana kadar, bu sezon içerisinde o kadar farklı galibiyet alınmamıştı. Beklentilerin aksine, takım gol attıktan sonra geriye yaslanmamış, tam tersi şekilde pres yapmayı sürdürmüş ve hep hücumu düşünmüştü. Bunlar yeni kan değişiminin getirileri olabilirdi.
Maçın ertesi günü, Süha Sidal ile beraber, o gün çıkan bütün gazeteleri toplamış şekilde bir yerde oturan Hikmet Karaman'ı gördüm ve yanına gidip "Hoş geldiniz Bursa'mıza" dedim ve oynanan oyundan ötürü kendisini tebrik ettim. Buyur etti, son derece samimi bir şekilde benimle sohbet etti ve müsait bir zamanda oturup, konuşmak için sözleştik. O gün, Karabük maçından sonraki oyun ve takımın coşkusunun da ardından Hikmet Karaman'ın içten konuşması bana şu kararı verdirdi; onunla oturup, hakkındaki ön yargılarımı ona söyleyene kadar, kendisi ile ilgili bir yazı yazmayacaktım. Mersin İdman Yurdu maçı sonrası, bu bahsettiğim konuşmayı yapma imkânını bulduk.

Sohbetimiz fotoğraf çektirmek isteyen kişiler ile defalarca bölündü ve ona tepkiler gerçekten çok iyiydi. Ben, aklıma gelen her şeyi sordum, o da her birini samimiyetle cevapladı. İletişim gücü çok yüksek, insan ilişkileri çok ileri seviyede, sadece o gün satın aldığı 10'a yakın kitap ile kendini geliştirmeye ve yenilemeye çok açık biri. "Hocam, Twitter hesabınız var ve herkese elinizden geldiğince cevap veriyorsunuz ama bir taraftan da engellediğiniz takipçileriniz var. Siz eleştiriye açık değil misiniz?" diye sordum. "Bu benim düşüncem. Kimin, ne kadar haddini aştığına bağlı. Bu kararları ve ayrımları yapabilecek yaşta ve olgunluktayım. Bunları inceleyip yasak koyan bir ekip var. Gelen her şeyi inceleyip, doğru karar verebilen..." dedi. Guardiola ile olan fotoğrafını ve bunun çok konuşulmasını sordum. "Ben gezdiğim yerleri, müzeleri beni takip edenlerle paylaştım. Tarihi mekanlardan kupalara kadar... O gün biz Guardiola ile çok sohbet ettik. Masada açıklama yaparken de o anı paylaşmak istedim" yanıtını aldım. Takımda star denebilecek futbolcularda bir küskünlük sezildiğini, fakat şimdi neşelerinin üst seviyede olduğunun gözlemlendiğini ve bunu nasıl başardığı sorusunu ilettim. "İletişim" kelimesiyle açıkladı. "Onlarla birebir konuştum. Dertlerini, sıkıntılarını, tüm özel sorunlarına kadar her şeyi konuştum. Başta özgüvenini kaybetmiş insanlar olmak üzere herkesin konuşmaya ihtiyacı vardır" dedi. Yeteneklerini onlara anlatmanın gerektiğini söyledi. İdmanları kamera kaydına aldıklarını ve bunları gerek ekibi ile, gerekse oyuncularla beraber izlediklerini ve aksaklıkları, hataları kendilerine göstererek konuştuklarını paylaştı. Şöyle diyor ayrıca Karaman, "Herkes hata yapabilir ama böyle bir şehrin takımında oynayan oyuncuların bu hataları en aza indirgemesi gerekir"

Yönetim ile ilgili de bir sorum oldu. Sözleşmesini ayrıntılı okuyup, okumadığını sordum. Önceliklerinin Bursaspor olduğunu söyleyerek "Hayır. Hedefimize ulaşalım, onları sonra konuşuruz" dedi. Bu sezon için hedefin ne olduğunu sordum, "Avrupa kupaları" diyor Karaman. Ozan İpek konusunda, "Uzun süredir oynamıyor, hazır olacak, çalışacak" diyor. Bursaspor gibi büyük takımlarda isim olmanın yetmeyeceğini, formayı hak etmek için çok uğraşmak gerektiğini ve disiplinsizliğe tahammül olmadığını söylüyor. Pinto konusunda "Gol atmayı çok istiyor. Hırslı ve duygusal bir oyuncu. Bazı tepkiler onu üzmüş" diyor. Buzların eriyeceğini tahmin ettiğini söylüyor. Bu soruları, neredeyse sosyal medyada herkesin sorduğu bazı sorular oldukları için sordum. O da bu şekillerde cevapladı.

Şu an şehir bir havaya girdi, kırgınlıklarını bir kenara bıraktı. Yönetime olan tepkiler takımın önüne geçmesin diye bazı şeyler belki unutuldu, belki sineye çekildi. Karaman, ekibi ve beraberindeki oyuncu kadrosu bunu kısa sürede başardı. Onu Kapalıçarşı'da, Zafer Mahalle'de ya da çağıracağınız halı saha maçında görebilirsiniz ve onunla sizler de rahatça iletişim kurabilirsiniz. Bu çok güzel bir şey ve ileride gelebilecek başarılarda bir etken olabilir. Çünkü Ikeda şöyle diyor; "Bir kişi durumun tüm umutsuzluğuna karşın, diğerlerine umut verebiliyorsa gerçek liderdir"